دستگاه آزمون تعیین مقاومت به  لهیدگی لبه مقوای کنگره ای(روش لبه موم نخورده)  ECT طبق استاندارد ملی 18983

ISO 3037 استاندارد مرجع می باشد.

مقدمه:

انواع مختلف روش های تعیین مقاومت به لهیدگی لبه در نقاط مختلق دنیا به کار می رود. این روش ها را می توان در سه گروه طبقه بندی کرد:

الف- روش هایی که در آن آزمونه ای مستطیل شکل به دقت برش خورده و بدون هیچ گونه عمل آوری ویژه ای یا اصلاح ، مورد آزمون قرار می گیرد(به عنوان مثال استاندارد بین المللی ISO 3037).

ب- روش هایی که در آن ها لبه های آزمونه ای که نیرو به آن اعمال می گردد، برای جلوگیری از تحت تاثیر قرار گرفتن نتیجه آزمون به وسیله ” اثرات لبه” موم زده می شود (به عنوان مثال استاندارد ملی ISO 13821- مقوای کنگره ای- تعیین مقاومت به لبه- لبه موم خورده)

پ- روش هایی که در آن به لبه های آزمونه موم زده نمی شود، اما شکل آزمونه به گونه ای است که به منظور وقوع شکست در مناطق دورتر از لبه ها، طول آزمونه به طور قابل ملاحظه ای در نقطه میانی بین لبه های تحت بار کاهش می یابد (به عنوان مثال استاندارد JIS Z403-2)

هدف:

هدف از تدوین این استاندارد، تعیین مقاومت به لهیدگی لبه مقوای کنگره ای با روش لبه موم نخورده است. این استاندارد برای همه انواع درجه های مقوای کنگره ای کاربرد دارد.

استاندارد ملی ایران شماره 106- کاغذ و مقوا- شرایط محیطی

استاندارد ملی ایران شماره 133- کاغذ و مقوا- روش نمونه برداری

ISO 13820:2014

Paper, board and corrugated fibreboard — Description and calibration of compression-testing equipment

تعاریف:

مقاومت به لهیدگی لبه: حداکثر نیرو در واحد طول که آزمونه ای از مقوای کنگره ای هنگام اعمال نیروی فشاری عمود بر ساختار کنگره ای تا نقطه شروع شکست می تواند تحمل کند.

اصول آزمون:

آزمونه ای مستطیل شکل از مقوای کنگره ای بین دو سطح دستگاه آزمون فشاری به نحوی قرار داده می شود که کنگره ها عمود بر سطح صفحات باشند.  آزمون در معرض نیروی فشاری افزایشی قرار می گیرد تا شکست اتفاق بیفتد. حداکثر نیرویی که آزمونه تحمل می کند، اندازه گیری می شود.

فراتست عرضه کننده دستگاه های تست

0912-3750274

021-88705040